Begin jaren ’80 kwam de Cleveland Bay hengst Manningford Hermes (v. Coombegrove Zeus) naar Nederland. Directe inbreng van Cleveland Bay in de fokkerij van het Groninger paard was zo gek nog niet: in de jaren 1820 tot 1860 werden ook veel Engelse hengsten van Cleveland Bay oorsprong gebruikt als basis voor de fokkerij van het warmbloedpaard in Groningen, Oldenburg, Holstein en Hannover.
Het was de bedoeling dat het Groninger paard meer lengte zou krijgen in de hals en rug en meer schuinte in de schouder. Dit zou worden bereikt door merrieveulens te fokken en deze merries terug te kruisen met een goede Groninger hengst. Er waren niettemin weinig fokkers die het aandurfden om deze stap te maken. Er zijn 16 nakomelingen van Manningford Hermes bij Het Groninger Paard geregistreerd. Twee daarvan, de stamboekhengsten Hellas (mv. Senner) en Hanno (mv. Baldewijn), hebben ter dekking gestaan (respectievelijk vier en 19 nakomelingen).